Werkwijze
Achttien minderjarige slachtoffers zijn bekend. Daarnaast zijn meerdere minderjarige personen onbekend gebleven. De verdachte deed zich op verschillende social media platforms onder verschillende accountnamen voor als een leeftijdsgenoot die vroeg om naaktfoto's. In sommige gevallen stuurde hij ook zelf foto's naar slachtoffers van een deels ontbloot jongenslijf, met als kennelijke doel om hen over de streep te trekken ook foto's van zichzelf te sturen. De foto's die de verdachte stuurde, betroffen in werkelijkheid foto's van een ander die de verdachte vermoedelijk zonder diens toestemming gebruikte. Ook bracht de verdachte minderjarigen via een tweede account, met een meisjesnaam, in contact met zichzelf onder een derde account en deed hij alsof hij de meisjes kon helpen om de naaktfoto's van het internet te verwijderen. Daarvoor zouden dan meer naaktfoto's nodig zijn om een code te bemachtigen, voordat deze eerdere foto's verwijderd konden worden. De verdachte gaf daarbij opdrachten aan de slachtoffers over de wijze waarop de foto's moesten worden genomen. Veel slachtoffers voldeden aan deze wensen uit angst dat eerdere foto's op het internet zouden blijven of belanden. Een derde manier waarop de verdachte slachtoffers heeft misleid, was door middel van een prijsuitreiking: ze konden sneakers of een telefoon winnen. Om deze spullen te kunnen winnen, moesten de meisjes naaktfoto's sturen. De verdachte heeft niet alleen met listen en bedrog afbeeldingen en filmpjes van minderjarigen bemachtigd, maar heeft ook in meerdere gevallen gedreigd de meisjes te exposen op het internet of aan hun ouders.
In eerste instantie heeft de verdachte ontkend dat hij gebruik heeft gemaakt van de telefoon waarop het kinderpornografisch materiaal is aangetroffen en dat hij met de meisjes heeft gechat. Pas later verklaarde de verdachte dat hij gebruik heeft gemaakt van deze telefoon, een aantal keer chatcontact heeft gehad en ook opnames heeft gemaakt van naaktfoto's en -video's. Hij zou dit echter onder druk van een onbekende andere persoon hebben gedaan. Uit uitvoerig onderzoek van de politie blijken echter in het geheel geen aanknopingspunten voor het bestaan van deze onbekende persoon. De rechtbank gaat ervan uit dat de verdachte alleen heeft gehandeld.
Oordeel rechtbank
De rechtbank oordeelt dat het hier om ernstige feiten gaat en dat de verdachte zeer berekenend en georganiseerd te werk is gegaan. Het is algemeen bekend dat slachtoffers van kinderporno daar jaren later nog last van kunnen hebben. Door of namens vijf meisjes is tijdens de terechtzitting verteld wat de gevolgen voor hen en hun ouders zijn. Hun vertrouwen in anderen is ernstig aangetast. Ze schamen zich en durven daarom niet te praten, waardoor ze nog geen professionele hulp hebben gehad. In hun angst om naakt op het internet te circuleren, hebben ze de noodzaak gevoeld om een ander die ze niet kenden om hulp te vragen. In plaats van hulp te krijgen, werden ze echter gedwongen om meer foto's te sturen en handelingen te verrichten die ze niet wilden doen. Dit alles heeft een grote impact op de gezondheid van de meisjes en hun concentratie op school. Deze strafzaak gaat bovendien over een groot maatschappelijk probleem. Intieme foto's en video's van minderjarigen in handen van anderen maakt deze minderjarigen extreem kwetsbaar voor personen met verkeerde bedoelingen. De verdachte is zo iemand met verkeerde bedoelingen.
De rechtbank rekent het de verdachte aan dat hij geen openheid van zaken heeft gegeven en dat hij niet heeft stilgestaan bij de gevolgen voor zijn jonge slachtoffers. Hij heeft steeds alleen zijn eigen behoeftes vooropgesteld. Ook na de doorzoeking van zijn woning en auto door de politie in februari 2023 is de verdachte nog doorgegaan met deze praktijken en is hij pas gestopt toen hij door de politie is aangehouden. Ook dit weegt de rechtbank in het nadeel van de verdachte mee.
Hoewel er daarvoor aanwijzingen zijn, geven de psycholoog en psychiater aan dat er op dit moment geen diagnose kan worden gesteld over een mogelijke parafiele of andere stoornis bij de verdachte. De rechtbank kan daarom ook niet vaststellen dat tijdens het begaan van de misdrijven bij de verdachte sprake was van een stoornis. Daarom legt de rechtbank geen tbs (met dwangverpleging) op, zoals het Openbaar Ministerie had geëist. Wel legt de rechtbank een deels onvoorwaardelijke celstraf op. Aan het voorwaardelijke deel koppelt de rechtbank diverse voorwaarden die de verdachte ervan moeten weerhouden zich in de toekomst opnieuw aan strafbare feiten schuldig te maken en de kans op herhaling moeten terugdringen. De rechtbank heeft bovendien bevolen dat de voorwaarden en het uit te voeren toezicht daarop dadelijk uitvoerbaar zijn. Dit betekent dat de voorwaarden gaan gelden zodra de proeftijd ingaat, ongeacht of hoger beroep tegen het vonnis wordt ingesteld. Verder heeft de rechtbank aan de verdachte een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel opgelegd. Met deze maatregel wordt het mogelijk om de verdachte in aansluiting op de gevangenisstraf onder toezicht te stellen, indien dit op dat moment door het openbaar ministerie nog noodzakelijk wordt geacht.